Met de schrik vrij... deel 3

2 ambulances, politie auto’s en een traumaheli waren onderweg..
In gedachten riep, nee schreeuwde ik, ohh schiet toch op..!! Mijn kleine meisje, mijn kwetsbare prinsesje.. Ze ademt niet meer jongens! Ondertussen probeerde ik haar weer tot leven te wekken.. Ik trok het waskussen onder haar vandaan, want stel, ze moeten hartmassage geven..

Niet veel later hoorde ik mensen de trap op stormen en ik gilde “hier zijn we” zodat ze wisten waar ze moesten zijn. Ik zag in de paniek niet wie het was of wat het was en voelde me licht worden in mijn hoofd, kokhalzend van spanning en steunend tegen de kleding kast, keek ik wat de agent deed. Ja het was een agent die als eerste arriveerd. Hij legde haar op haar rug, en kantelde haar hoofd zodat hij in haar mond kon kijken en haar luchtpijp vrij kon maken.

Enkele seconden later, die overigens minuten leken, rende een aantal ambulance broeders de trap op met een grijs koffer en namen haar over van de agent. Ze sloten vliegensvlug kabeltjes aan, en ik werd naar mijn vriend gebracht om de hulpverleners wat plek te geven…

Seconden tikte voorbij……

En in eens.. Daar is ze! Ze huilt oh mijn lieve goede god… Ze maakt geluid…
Je kent vast wel het gevoel van adrenaline.. nou dat dus, alleen zo heftig dat ik het niet herkende van mezelf.. Mijn knieën knikte, ik hing tegen de muur om adem te halen, handen die trilde als een rietje..  Ik vermande me en ging naar haar toe.. daar lag ze, slangetjes, dekens, plakkertjes enz..

Ons kindje van 4 weken lag op een brancard waar ze normaal volwassenen op vervoeren. En werd zo in een stabiele houding van de trap gemanoeuvreerd.. ze had haar ogen gesloten,ze slaapt, naam ik aan.Gelukkig begon ze weer een normale kleur te krijgen…

Beneden aangekomen leek het wel alsof de straat was komen kijken. Veel mensen stonden op de stoep.. Mijn vader, die had de melding op p2000 gecheckt, want zo veel toeters en bellen door ons kleine dorpje hoor je niet vaak,,, Hij stond in de deuropening, en ik vertelde in horten en stoten, tussen de tranen door, wat er gebeurd was. Maar er was niet veel tijd. Ze werd in de ambulance geladen. Ik mocht mee, mijn vriend werd door de politie richting ziekenhuis begeleid..

Daar gingen we... tatuuutatuuu....